Af en toe is het goed om eens in de spiegel te kijken. Ze zeggen wel eens dat je oog de spiegel is van je ziel. Maar juist als je in de spiegel kijkt, is het moeilijk om in je ogen te kijken.

Bij de uitoefening van mijn werkzaamheden, waarbij ik zelf mensen coach, is het goed om af en toe met een van mijn eigen coaches in gesprek te zijn. Zij houden mij een spiegel voor. Inmiddels heb ik geleerd hoe ontzettend goed het is om in de spiegel te kijken en om vervolgens aan de slag te gaan met hetgeen je ziet.

Een van mijn coaches vroeg een tijdje geleden of ik altijd alleen zou kunnen blijven. Een vraag die mij werkelijk de bibbers gaf, want als er één ding is wat ik absoluut niet zou willen, is het alleen blijven. Mijn reactie was dan ook al snel: “Nou, dat geloof ik niet. Ik geloof niet dat ik ben gemaakt om alleen te zijn!” Toch liet deze vraag mij niet los.

Laatst werd mij duidelijk welke reactie passend zou zijn op deze vraag. Het gaat niet zozeer om de vraag of je altijd alleen zou kunnen blijven, maar veeleer om je hartgesteldheid in deze kwestie. Als je toekomstige man namelijk een pleister is op een veel te grote wond, zal een huwelijk een drama zijn. Als jij denkt dat het hebben van een vriend al je problemen zal oplossen, dan moet ik je teleurstellen. Mijn moeder leerde me altijd dat wanneer je getrouwd bent het echte werk pas gaat beginnen. Vanaf dat moment leer je elkaar op alle fronten echt kennen en is het hard werken om elkaar tegemoet te komen, waarbij je gericht moet zijn op de ander. Niet de vraag wat ik nodig heb van hem, maar de vraag hoe ik hem tot zegen kan zijn, staat dan centraal. Dit standpunt staat in schril contrast met onze huidige maatschappij, waarin het veelal gaat om het bevredigen van je eigen behoeftes, waarin mensen gericht zijn op zichzelf.

De vraag is of ik ook in balans kan zijn zonder ‘hem’. Wanneer ik daar niet samen met God uitkom, dan is een coach of professionele hulpverlener helemaal geen slecht idee. Ik zie dat wel zitten; nu al gevormd worden om mijn toekomstige man te kunnen eren! Daar ga ik voor! Jij ook?

 

Deze blog is in 2013 al eerder gepubliceerd op de voormalige website van Sestra, namelijk Sestra vrouw.