De tijd van kerstvieringen, nieuwjaarborrels en familiereünies is weer aangebroken. Sfeer, gezelligheid, ontmoeting, bijpraten, kaarsjes, eten, vuurwerk, een nieuw begin, handjes schudden en zoenen. Zo maar een paar steekwoorden. Een heerlijke tijd!

De familie van mijn vaders kant zie ik bijna wekelijks. Dat heb je wanneer je bijna allemaal in hetzelfde dorp woont. Ontwikkelingen binnen de familie worden dan ook snel gesignaleerd en zijn ook als snel oud nieuws. Maar de familie van mijn moeder is niet altijd op de hoogte van de nieuwste ontwikkelingen en dan is een Nieuwjaarsreünie een mooie moment om het jaar up to date te starten. Wat zijn de plannen, de verwachtingen en de voornemens waarvan je al weet dat ze veelal niet tot uitvoering komen?! Natuurlijk komt ook de babyboom ter sprake. En wie is er dan allemaal nieuw in de familie?

Een aantal jaar terug vroeg een aantal neven en nichten mij waar ‘hij’ was. ‘Waar is ie dan?’ Ze wisten dat mijn relatie na ruim twee jaar was verbroken, maar er zou toch al wel een nieuwe ‘hij’ zijn?! Ook het jaar erna was datzelfde vraagstuk weer aan de orde. Super lief dat ze betrokken zijn en dat ze het me ook gunnen, maar een reünie hoeft voor mij niet perse in het teken te staan van het feit dat ik nog alleen ben.

Inmiddels ben ik beland in een levensfase waarin ik bij zo’n vraag ook even achterom kijk. ‘Waar zie je hem staan dan?!’ Niet uit cynisme, maar eerder om met elkaar op de uitkijk te staan. Een grapje met daarin de serieuze aanmoediging: ‘Als je een leuk iemand kent, regel maar een date dan!’ Soms moet je een beetje lef tonen. Een goed voornemen voor het komende jaar dan maar? In ieder geval één (blind) date dan maar?!