Pfffff… heb jij ook wel eens van die dagen dat je het liefst niet na wilt denken over het feit dat je single bent? Dat het je een sipdip-moment geeft waarbij je jezelf realiseert dat je er helemaal klaar mee bent?
Met Oud en Nieuw besefte ik mij dat ik al bijna zeven jaar single ben. Zeven jaar! Think about that! Dat voelt als eeuwen! Zeven magere jaren. Dit jaar mag echt wel het laatste jaar zijn! Dus mijn positieve gedachte voor het nieuwe jaar was dat ‘mijn man’ dit nieuwe jaar zijn intrede zou doen.
Dat was natuurlijk een goed voornemen, maar echt ontspannen voelde het eigenlijk niet. Tijdens een conferentie in Londen ging het op een gegeven moment over de dingen waar je als mens ontevreden over kunt zijn. Je kunt twijfels hebben over wie je bent, hoe je er uit ziet, hoe God je gemaakt heeft. Ook kun je twijfelen over je ‘status’, of je nu getrouwd, single of weduwe bent. Twijfels over de plaats waar God je bedoeld heeft, de bediening die Hij je heeft gegeven. Die vragen speelden in mijn leven tijdens deze conferentie. Ik voelde me op dat moment niet gelukkig met mijn status als single. Het gaf me een gevoel van eenzaamheid, van niet compleet zijn. Het niet in staat zijn om te bloeien als vrouw en te groeien in de dingen die God me geeft om te doen.
Dat er ‘zeven magere jaren als single’ zijn geweest, betekent niet dat God me in die jaren niet heeft kunnen gebruiken. God ziet mij staan als vrouw, als Zijn prachtige creatie, een schepping die Zijn glorie kenbaar kan maken op deze wereld. En dat kan al in kleine dingen. Paulus roept ons daar als single vrouwen ook toe op. Juist als single kun je ontzettend veel betekenen voor de mensen om je heen, waarbij we Gods liefde uit mogen delen en mogen ontvangen tot eer en glorie van Zijn naam! (1 Kor 7). Dit maakte dat ik mezelf weer even bij de oortjes vast kon pakken en mijn hoofdje weer in staat was de goede dingen te bedenken en te zeggen: “O, mijn ziel prijs de Heer, prijs de Heer” (ook al voel je je even niet zo prijs-vol) (naar Ps. 103).
Deze blog is in 2013 al eerder gepubliceerd op de voormalige website van Sestra, namelijk Sestra vrouw.
Geef een reactie