Tijdens een rondje hardlopen was ik lekker aan meezingen met mijn mp3-speler. Ik was me niet bewust van het feit dat andere mensen van mijn gezang mee konden genieten. Tot ik me bewust werd van de tekst die ik zong. Met het ontspannen deuntje van John Mayer zong ik mee met de (vertaalde) tekst: ‘Niets te moeten doen, nergens te hoeven zijn, wat een heerlijke manier van vrij zijn! Perfect alleen,omdat ik niemand toebehoor, en niemand behoort mij toe. Zo wil ik het graag!‘.

Die tekst gaf stof tot nadenken. Perfectly lonely… bestaat dat?! Er zijn momenten dat ik het heerlijk vind om alleen te zijn, om geen verantwoording af te moeten leggen voor wat ik doe. Ik vind het fijn om de mogelijkheid te hebben om iets impulsiefs te kunnen doen; wat geniet ik van de vrijheid om spontaan met iemand af te kunnen spreken.

Maar aan de andere kant zijn er ook momenten dat ik dat helemaal niet leuk vind. Dat zijn de momenten waarop je bewust de deur uit moet om iemand je verhaal te kunnen vertellen. De momenten waarop je zelf in actie moet komen als je wilt dat er eten op tafel komt (in plaats van dat iemand voor je heeft gekookt als je na een lange dag werken thuiskomt). Dat zijn de momenten waarop je gewoon bij iemand wil ‘zijn’. Er zijn… Dan kun je zonder woorden toch een hoop tegen elkaar zeggen. Op bepaalde dagen in de maand lijkt dit gevoel en verlangen toch te overheersen. Misschien heeft John Mayer daar als man geen last van, maar ik merk het wel degelijk bij mezelf. Het zijn van die momenten waarop je graag (samen met een man) met een romantische komedie op de bank belandt om weg te zwijmelen onder het genot van een bakkie thee (en wellicht die lekkere bonbons).

Mijn troost is dat Jezus als geen ander weet wat het is om alleen te zijn, perfectly lonely met Zijn Vader, maar ook eenzaam lonely op het moment dat Hij het uitschreeuwde naar Zijn Vader. God kent mijn hart, Hij kent van verre mijn gedachten. Op ieder moment wil Hij er voor mij zijn. Ook al voel ik me eenzaam lonely, alles behalve perfect.

 

Deze blog is in 2013 al eerder gepubliceerd op de voormalige website van Sestra, namelijk Sestra vrouw.