Een dierbare vriendin van mij twitterde laatst een opmerking van Maya Angelou: “I believe the most important single thing, beyond discipline & creativity is daring to dare”. Durven wij als single vrouwen de uitdaging van het onbekende aan te gaan, of kiezen we liever voor veiligheid?
Als ik terug denk aan hoe ik er samen met vriendinnen als jonge meid op uit trok, verbaas ik mij wel eens. In een cafeetje gezellig wat gingen drinken en zo hops, zonder na te denken, gingen we in gesprek met die leuke jongens aan de bar. Ongedwongen, relaxt en (meestal) zonder bijbedoelingen.
Die ongedwongenheid is met de jaren minder geworden. Vaak heb ik nu het idee dat het leggen van contacten met mannen minder eenvoudig is. Misschien wel vanwege de angst dat hij mogelijk zou denken dat ik ‘iets’ bedoel met mijn praatje. Of misschien is hij toch niet zo leuk als ik denk, dat hij geen interesse in mij heeft of…. vul maar in.
Vier jaar terug ging ik met een groep jongeren mee naar Zuid-Afrika. Op een van de voorbereidingsdagen van Kings Kids hadden we een heel parcours met teambuildingsspellen waarbij we op een gegeven moment bij een zeepbaan kwamen. En wel ja, het was een zeepbaan met allemaal pionnen erop; het was levend bowlen. Mijn eerste gedachte was: je denkt toch niet dat ik dat ga doen!? Ik word er vies en nat van! Waarom zou ik zo gek doen? Gedachtes die me tegenhielden. Maar toen ik de knop omzette, ging ik er dan toch voor. En wat was het leuk! Jaaah, ik was nat en vies, maar wat hebben we desondanks gelachen!
Toen ik vorig jaar in een open gesprek tegen een vriend zei dat ik hem graag beter wilde leren kennen, dat ik zijn aanwezigheid waardeer, zette ik toen een vriendschap op het spel? Of wat het een ‘daring to dare’-moment? Ondanks de angst om gekwetst en afgewezen te worden, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik er voor gegaan. Ik heb een knop omgezet, een aanloop genomen en ben gegaan. Spannend, maar ook baanbrekend. Met de gedachte dat wanneer hij niet de man van mijn leven zou zijn, God een nog leukere man in voor me in petto zou hebben, heb ik de sprong gewaagd. Uiteindelijk is het niets met hem geworden, deed dat zeker even pijn. Maar weet je, als ik me niet kwetsbaar op durf te stellen, durf ik dan het aangaan van een relatie wel aan? So, do you dare to dare?
Deze blog is in 2013 al eerder gepubliceerd op de voormalige website van Sestra, namelijk Sestra vrouw.
Geef een reactie