Onvoorstelbaar…

Deze middag was ik bezig met een Bijbelstudie over Gods genade. Ik was in gedachten over de oneerlijkheid aan genade. Iets ontvangen wat je niet verdiend, toen ik via Facebook op een filmpje terecht kwam. Met walging bekeek ik het filmpje, nadat ik een opmerking van degene die het geplaatst had. ‘Je kunt dit soort filmpjes wel vermijden, maar dan sluit je je ogen voor onrecht en datgene wat gebeurd in onze wereld!’ Daarom klikte ik op play en zag daar beelden die ik de rest van mijn leven niet meer uit kan wissen…

Het filmpje gaat over een jong meisje dat verdacht wordt van overspel. De man gaat vrij uit, en haar vader zelf sleept haar naar de executieplek. Een kuil in de grond waar er genadeloos onwijs grote stenen op haar regenen. Met een snel kloppend hart bekijk ik de beelden, welke een diepe impact op me maken! Wat mij opvalt is dat het meisje slechts omgeven is door mannen die hun boosheid botvieren op het meisje. Of ze nu schuldig of onschuldig is, de hele scene gaat als een onwerkelijk geheel langs me heen. Wat beweegt deze mannen? Wat voelen ze? Geeft het een gevoel van triomf? Van overwinning? Van recht? Voelen ze zichzelf er beter door? Of voelen ze zichzelf even minder slecht omdat zij terecht staat voor (mogelijk) overspel?

Betrapt

En dan realiseer ik mezelf dat er precies zo’n geschiedenis in de Bijbel staat. Daar waar iedereen ook al klaar stond met gebalde handen en de stenen klaar lagen om afgevuurd te worden op deze vrouw. Zij was schuldig aan overspel. Betrapt. En de wet sprak. Het oordeel was duidelijk. Ze moest gestenigd worden. En zo kwamen ze bij Jezus om eens te zien wat Hij zou zeggen. Jezus die niet meteen met zijn oordeel klaar stond en rake klappen uitdeelde, zweeg. Vervolgens zei Hij; Degene zonder zonde, werpe de eerste steen.

Volledige confrontatie

Wat een moment waarin iedereen geconfronteerd werd met zijn eigen hart. Een moment van volledige confrontatie met jezelf. De een na de ander liep weg, waarbij de leiders van het volk eerst weg druppelden. En Jezus zei tegen de dame: Waar zijn die aanklagers? Heeft niemand u veroordeeld? Toen ze zag dat het niet het geval was zei Hij: ’Dan veroordeel ik u ook niet, ga dan heen en zondig niet meer. Dat gaat totaal in tegen het gevoel van recht. Van al datgene wat logisch is. Wat iemand verdiend. Dat is wat genade is. Dat is oneerlijk, dat gaat in tegen je eigen gevoel. Jezus kwam om de wet te vervullen. Hij riep aan het kruis ‘het IS volbracht’. Waarmee Hij alle straf, pijn en verdriet van ons mensen droeg. Dat is wat leven, hoop en toekomst brengt. Dat is God in eigen persoon. WOW!

Mijn hart

Voor mij is dit steeds weer een moment om mijn eigen hart te confronteren. In hoeverre veroordeel ik mensen meteen. Sta ik klaar met mijn woorden om iemand af te breken of in mijn gedachten te veroordelen. Laten we daarmee stoppen! Mensen opbouwen, eerlijk feedback geven maar absoluut NIET afbranden of letterlijk van het leven beroven! Ik mag genadig leren zijn, zoals ook Hij genadig was. Hoe onlogisch dat soms ook voelt of lijkt…

Micha 6: 8
Hij heeft u, mens, bekend gemaakt wat goed is en wat de Heere van u vraagt: niets anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God!

Wil je meer lezen over deze geschiedenis of het hart van God? Lees dan Johannes 8: 1-11, Jesaja 53 of 1 Petrus 2: 19-25.